Pagina's

woensdag 2 november 2011

Een stukje van mijn verhaal.

Hier een stukje van mijn verhaal waar ik aan werk:

--

Ik stond opeens niet meer thuis in de gang, terwijl ik net was binnengekomen. Ik liep verder en zag om me heen muren, grijs en dik. Ik zag een grote houten deur en maakte hem open. Opeens stond ik in een grote ruimte. Er hingen wandkleden aan de muren en er stonden op een verhogen allemaal stoelen rond een tafel. In de ruimte waar ik liep stonden ook een aantal tafels langs de muren met houten banken langs de lange zijden. Ik liep langs de rechtermuur en liep de hele zaal rond. Ik bekeek de wandkleden en liep over het podium. Opeens zag ik mensen binnenkomen en ik schrok even, maar ik merkte dat ze mij niet zagen. Ik dacht: wat vreemd, zien ze mij niet?
Ik stapte weer van het podium en liep vlak langs de mensen naar de deur toe. Ze keken niet op of om, dus nu wist ik zeker dat ze mij niet zagen. Ik draaide me weer om bij de deur en bekeek de mensen goed. Er liepen twee vrouwen bij het gezelschap, beide in lange jurken. Er waren vijf mannen, waarvan er eentje een uitgebreide outfit aanhad, ik zou zeggen dat hij een edelman was. De anderen leken me soldaten of wachters. Er gingen twee wachters langs de deuren staan en de andere twee liepen mee naar het podium met de anderen. Daar gingen ze zitten aan de grote tafel. Er werd geklopt op de deur en een wachter kwam binnen met een man die er ook best netjes uitzag, misschien een andere edelman of een raadslid. Ik ging op een houten bank zitten en keek toe. De man liep naar het podium, boog even en daarna nam hij plaats aan de tafel op het podium. Er kwam nog zo een soort man binnen met de wachter en die boog ook bij het podium en ging naast de andere man zitten. Zo ging het nog even door tot er 4 van dit soort mannen zaten. Ik bleef rustig zitten en keek toe. De mannen en vrouwen begonnen te praten, maar ik kon het hier niet goed verstaan. Ik stond op en ging op de rand van het podium zitten. De mensen aan tafel bleven praten en merkten niks van mijn verplaatsing. Dit was zo gaaf, dat ik maar weer even rond ging lopen. Ze merkten blijkbaar echt niets en ik ging weer zitten en begon te luisteren. Het ging over geld dat ze moesten halen bij boeren. Ik vond het niet erg interessant en ging maar weer wat lopen. Ik was bang dat ze de deur wel open en dicht zouden zien gaan en probeerde dus maar niet door de deur weg te gaan. Ik liep weer langs de muren en bekeek de wandkleden wat beter. Misschien zou ik terug kunnen gaan naar mijn eigen tijd, maar de gang thuis waar ik binnenkwam. Ik dacht aan de gang thuis en concentreerde me op de dingen die daar aan de muur hingen, waar de kapstok was en waar de trap was, de deur naar de wc, de deur naar de klederkast, de deur naar de keuken, ik bleef maar denken aan de voordeur en de deurmat en opeens was ik weer terug. Dit was me de vorige keer dat ik ergens anders was niet gelukt. Ik hing mijn jas op aan de kapstok en liep naar de keuken om een glas limonade te pakken. 'Ik ben thuis' riep ik en ik ging naar de kamer met mijn glas drinken, zette de tv aan en plofte op de bank. Ik keek op mijn horloge en zag dat het nog steeds half 4 was, ik was om 5 voor half 4 thuisgekomen, dus geen tijd verstreken, net als de vorige keer.

--

Reacties zijn welkom (zoals altijd). Dit waren de eerste 624 woorden. Ik ben nu bij 1459 woorden.

3 opmerkingen:

  1. Doet me een beetje uit die scene in Harry Potter denken dat Harry in de herinnering van Voldemort zit en dat niemand hem ook kan zien.

    Leuk zeg, gaat goed :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk verhaal! Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat. De ik-persoon blijft wel erg rustig onder die tijdverschillen. Dat vond ik aan het begin een beetje raar, maar toen ik erachter kwam dat ze het al kende snapte ik het wel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Benieuwd hoe het verder gaat/afloopt.

    BeantwoordenVerwijderen