Een logee, een geleidehond en lekker ijs.

Deze keer ben ik niet de logee, maar een vriendin van mij. In het noorden van Nederland is het nu vakantie en mijn vriendin zit op school in Assen (noordelijk genoeg?). Ze had afgesproken met mij en nog wat anderen om langs te komen en kwam bij mij logeren vannacht. Inmiddels is ze alweer onderweg naar het noorden. Vanaf hier noorden, aangezien ik in Grave zit te schrijven.

Deze vriendin heeft een blindegeleidehond sinds november en deze bleef ook logeren. Iedereen die we tegenkwamen of die we even opzochten, vond de hond geweldig. Hij kreeg natuurlijk veel aandacht. Op tv waren een paar jaar geleden wel spotjes, waarin je zag dat je de hond nie tmag aaien als deze in het tuig loopt. Elke keer als wij ergens binnenkwamen moest de hond eerst uit het tuig, daarna kon hij weer heerlijk van de aandacht genieten.
Het leukste begon pas 's nachts. Wij lagen onder de dekens, de hond op zijn kleedje. Wat deed de hond na een paar minuten? Die kwam bij het baasje op het (tweepersoons)luchtbed liggen. Daar heeft hij de rest van de nacht geslapen. Hij snurkte soms, af en toe bewoog hij en het baasje praatte dan tegen hem en door het snurken en het praten kon ik dus niet erg goed slapen. (zometeen snel slapen dus)

Wat het ijs in de titel betreft; we zijn gisteren met een huisgenoot van mij naar de pizzeria geweest en eigenlijk zouden we een afspraak hebben met iemand, maar zij kon helaas niet deze twee dagen. Toen we het ijs kregen in de pizzeria wilde ik even foto's maken van die prachtige toetjes. De foto's hebben we ook even naar de persoon van de afspraak gestuurd om haar te plagen. Hieronder de toetjes:

Het toetje van mijn vriendin: fruit, vanilleijs en aardbeienijs.

Het toetje van mijn huisgenoot: De bekende bananensplit.

En mijn eigen toetje: Dame Blanche! Vanilleijs met slagroom en warme chocoladesaus.