Het afgelopen jaar

De tijd is gevlogen het afgelopen jaar, zo dacht ik in de afgelopen maanden niet meer steeds: het is de zoveelste maand van het jaar, wat ik de eerste vijf maanden wel dacht. Ik denk dan bijvoorbeeld in april: het is de vierde maand van het jaar. Dat soort dingen dacht ik niet meer na mei. Maar ik zal ook even wat hoogtepuntjes van het afgelopen jaar opschrijven.

Bloggen
In januari maakte ik deze blog, maar in februari begon ik pas echt met bloggen. Ik had eerst een blog bij web-log.nl, maar daar veranderde het uiterlijk en de instellingen voor de derde keer. Dat was genoeg reden om over te stappen. Ik schreef eerst 1 keer in de week, toen een tijdje niet veel en daarna schreef ik steeds meer, maar dat kwam ook doordat ik andere blogs ging volgen en lezen. Ik reageer actief bij de blogs die ik echt volg en soms reageer ik bij iemand die ik toevallig ontdek en eens bekijk.

Liefde
Ik had op 21 mei een jaar een relatie met mijn lieve vriend. 21 November dus anderhalf jaar. Hij is erg ziek geweest en dat was niet fijn, want ik heb hem daardoor neit veel gezien. Gelukkig gaat het de goede kant op en zie ik hem nu ook weer wat vaker.

School
Wat is er eigenlijk veel gebeurd rondom school, eerst had ik het druk met het leren voor examens, laatste cijfers ophalen, een sectorwerkstuk maken (waar ik een goed voor kreeg) een opleiding kiezen (wat ik al had gedaan het jaar ervoor eigenlijk), aanmelden voor de opleiding, boeken regelen voor de opleidiing, examens maken... Ik ben natuurlijk geslaagd en heb een mooi VMBO-TL diploma met een 9 voor wiskunde, een 8 voor biologie en voor de volgende vakkeen allemaal een 7: maatschappijleer, aardrijkskunde, Engels, Nederlands, Duits. Ik startte eind augustus met de opleiding activiteitenbegeleiding natuur & welzijn. Ik had er zin in en dacht toen nog dat ik gewoon vier jaar aan die opleiding zou besteden. Tijden veranderden. Ik merkte dat ik veel dingen niet goed kon doordat ik het niet goed kon zien. Ik besloot te stoppen met de opleiding en ging op zoek naar iets anders. Ik denk nu wel iets te hebben gevonden, maar wil HBO gaan doen. Daarvoor moet ik de 21+ toelatingstoetsen maken, daarvoor heb ik me aangemeld deze maand. Ik wil de opleiding communicatie gaan doen op de NHL (noordelijke hogeschool Leeuwarden).

Doelen
Iedereen stelt doelen, of ze nou voor het leven zijn of voor kortere termijn. Ik maakte een 101 lijst, met allemaal dingen, maar die mag ik ook over tien jaar afmaken. Ik ben van plan om deze lijst straks even aan te passen, want er staan dingen op die ik niet meer van plan ben. De tango leren bijvoorbeeld, dat was in de zomer wel iets wat me leuk leek, maar na het zoeken van leuke tangocursussen en andere dansscholen vond ik het toch minder leuk worden. De lijst wordt dus bijgewerkt.

Talen
Ik heb geen talenknobbel, maar toch vind ik dat ik wat meer talen moet kennen en kunnen. Engels was nie tmijn sterkste taal en daar heb ik de afgelopen maand zeer veel aan gedaan, vooral omdat ik binnenkort de 21+toets heb waarin ik Engelse tekstverklaring moet maken (en Nederlandse, maar dat vind ik stukken makkelijker). Ook Frans was een taal waar ik wat aan wilde doen, ik heb familie in Frankrijk wonen waar wij wel eens op vakantie gingen. Toevallig hadden we nog een NHA cursus van Frans staan en daar ben ik mee begonnen in mijn vrije tijd in de zomer, maar na 2 lessen ben ik weer gestopt, ik ga dit toch maar eens oppakken binnenkort. Duits vond ik makkelijker op school en ik heb het idee dat ik neit zoveel Duits nodig heb inv ergelijking met Engels. Ik begon trouwens ook met postcrossing dit jaar, om meer met Engels bezig te zijn en ik ontdekte penpal gate, een internationale site waar mensen uit allerlei landen op gaan om elkaar berichtjes te schrijven, nieuwe talen te leren en te chatten. Ohja, ik nam ook het voornemen om een Engels boek te gaan lezen, dit is nog niet gebeurd, maar ik heb wel 2 Engelse boeken waar ik in ga beginnen. En ik keek meer Engelse films in het afgelopen jaar!

Wonen
Ons huis werd verbouwd in de maand mei, waardoor ik een groter kamer kreeg (niet veel groter, maar meer ruimte om rechtop te staan). In Grave verhuisde ik van het ene buitenhuis van Visio naar het andere buitenhuis, wat zelfstandiger is en waar je meer alleen doet. Een hele vooruitgang, hier voel ik me stukken zelfstandiger. In het eerste buitenhuis hielp de begeleiding nog erg veel, bijvoorbeeld met koken en schoonmaken. In dit huis is dat niet zo, je kookt alleen en af en toe eet de leiding mee, ook schoonmaken controleren ze niet echt.

Dieren
Ik kocht eind september 2 goudvissen. Eerst wilde ik tamme ratjes of muizen nemen, maar die houden mij waarschijnlijk meer wakker 's nachts en hebben veel meer eten nodig (en zaagsel enzovoort). Toen heb ik nog over veel meer dieren gedacht, maar ik kwam tot de conclusie dat goudvissen het makkelijkst te houden waren. Dus ik ging naar de dierenwinkel en kocht een rechthoekig aquarium, kleine steentejs voor op de bodem, plantjes en 2 goudvissen. Later heb ik ook nog een schepnetje, schuurspons, algenspons, pomp met filter en versieringen gekocht. Mijn konijn, dat nog bij mijn ouders thuis woonde is overleden in november. Hij had een of andere konijnenziekte en toen hebben we ervoor gekozen dat het beter was als hij dood zou zijn.

 En verder
Werd ik dit jaar 20 jaar, ging ik op vakantie in Zuid-Limburg zonder mijnouders, maar wel met vrienden van mijn ouders. Bleef ik met een vriendin alleen thuis, zodat mijn ouders ook een weekje op vakantie konden en begonnen andere vriendinnen van mij ook te bloggen. Met mijn vriendin verfde ik mijn haar rood in september, waar ik al eerder een blogje over schreef waar een foto in zit. 11 December had ik met een aantal vriendinnen een sinterkerst feestje, we hadden lootjes getrokken en we zouden dus surprises krijgen, dit was ook erg leuk. Ik heb een theedoos gekregen met een foto van mij en mijn vriendje. Afgelopen zomer hadden we ook een gala op school, was heel leuk en daarvoor kocht ik speciaal deze zwarte jurk:

Goed uiteinde en een Happy New Year!

Kerstverhaal Zilverster

'Laat je fantasie de vrije loop,' zei Martha tegen haar kinderen als ze ze instopte voor het slapen gaan, 'Droom zacht, het is bijna kerstmis.' De kinderen sloten de ogen en sliepen al snel in. Wendy droomde over de kerstman die niet kon komen door de vele sneeuw die buiten lag.

De kerstman zat in zijn houten huisje, met het vuur hoog opgestookt, op de Noordpool. Zijn rendieren stonden op stal op een grote laag stro. Het vroor dat het kraakte. De kerstman floot even op een fluit. Toenkwamen van alle kanten elfjes aangevlogen, elk elfje had een andere kerstmuts op, de een met belletjes, de ander met lichtjes, weer een ander had een met glitters. De elfjes gingen op het haardkleed zitten vlak voor het vuur. De kerstman begon met praten: 'Ik kan door de vele sneeuwstormen niet overal naartoe met mijn rendieren, dan verdwalen ze en ik evengoed.' De elfjes begonnen door elkaar heen te praten, het werd een drukte, alsof je in een kippenhok was. 'Maar de kinderen dan!' 'En de kadootjes!' 'Dat kan toch niet' Dit waren allemaal uitroepen die boven het gekwebbel uit kwamen. De kerstman klapte een paar maal in zijn handen en het werd weer rustig. Toen ging hij verder: 'Jullie snappen wel dat de kadootjes bezorgd moeten worden. Anders is het zo leeg onder de kerstbomen. Zouden jullie voor mij een aantal kerstkado's kunnen wegbrengen voor mij?' De elfjes riepen weer door elkaar. 'Ja, natuurlijk.' 'Waar moeten we heen?'' 'Natuurlijk doen we het!' De kerstman liet ze nu rustig uitpraten. Na een paar minuten werd het weer stiller. De kerstman vertelde waar de elfjes heen moesten: van Canada tot Peru, Oslo tot Tokyo, en zo de hele wereld over. De elfjes gingen aan de slag, ze moesten allemaal een route nemen.

Zo ook het elfje Zilverster, ze had een muts met zilveren sterren op en een lang zilveren jurkje aan. Ze had ook een ketting met een zilveren sterretje eraan. Zij zou naar Nederland en daarna terug via Ijsland, dan kon ze haar ouders nog terugzien. Haar ouders leefden daar in het sprookjesbos tussen de trollen en de kabouters. Na lang zoeken hadden alle elfjes hun spullen en de kerstkado's en gingen op weg. De kerstman stond bij de deur en keek ze nog een tijdje na, hij zag de lichtpuntjes langzaam verdwijnen in de donkere nacht. Een groot deel van haar vlucht hoefde Zilverster niet alleen te vliegen, ze kon met Goudpuntje en Waterdruppel meevliegen. Het laatste stukje vloog ze alleen verder. Toen moest ze in Nederland onder alle kerstbomen pakjes neerleggen. Van huis naar huis, van stad naar dorp en zo heel Nederland door. Toen kwam het elfje in het huis van Martha en Jan. Daar stond een mooi versierde kerstboom. De kinderen hadden er samen slingers en kerstballen ingehangen. Zilverster ging even op een van de onderste takken zitten om uit te rusten. Toen legde ze de kado's onder de boom neer en wilde verder vliegen. Maar wat gebeurde er toen! De grote witte poes van Martha kwam binnen. Het elfje vloog gauw achter een kerstbal. Toen de poes voorbij-geslopen was ging Zilverster weg. Ze vloog de stille nacht weer in. Het huis waar Wendy woonde was het laatste waar Zilverster heen moest, nu kon ze beginnen aan de reis naar Ijsland. Er was een ding waar ze niet op had gelet. Haar ketting was bij de boom gevallen. Dat kwam doordat ze moest schuilen voor de poes.

Ze vloog rustig naar Ijsland terwijl het alweer begon te schemeren, de ochtend kwam in zicht. Toen het bijna licht was kwam ze aan bij de rand van het sprookjesbos. 'Joehoe! Joehoe!' riep ze als groet. De eerste reactie kwam al gauw, een trol kwam aangewandeld en vroeg of ze wel toegelaten mocht worden. 'Ik ben Zilverster,' zei Zilverster, 'Mijn ouders wonen hier.' Ze werd doorgelaten en vloog gauw naar de derde eik die na de wilg met paddestoelen kwam. Ze groette eerst Pieter, de kabouter die ze nog kende van vroeger. Daarna ging ze naar haar ouders. Haar zus Zomerbloem was er ook al. Zomerbloem was naar Canada gevlogen voor de  kerstman. Ze kregen warme sneeuwklokjesthee en zandkoekjes. Toen vroeg Dennenaald, de moeder van Zilverster: 'Waar is je ketting, Zilverster?' Iedereen keek naar Zilversters hals, maar die was leeg, ze keken op de vloer, daar lag de ketting ook niet. Toen dacht Zilverster aan de poes. Ze vertelde het hele verhaal. Ten slotte zei ze: 'Ik denk dat ik hem daar ben verloren.' 'Ja, wat moeten we nu?' zei Zomerbloem. 'Jullie vliegen zo snel mogelijk terug naar de kerstman, die kan vast wel iets bedenken. Hier zijn jullie mantels, bedankt voor het bezoek.' 'Tot ziens, dank u wel voor de thee.' zeiden Zomerbloem en Zilverster. Ze vlogen zo snel mogelijk naar de Noordpool terug. Naar het houten huisje van de kerstman. Met het avondeten waren ze terug. Ze kregen eerst een bord voorgezet. Daarna mochten ze alles vertellen van hun reis. Zilverster vertelde natuurlijk over de witte poes en haar verloren kettinkje. De kerstman dacht dat hij die nacht wel even kon gaan met de rendieren. Dan zou hij het kettingkje meenemen voor Zilverster. Andere elfjes waren ook spullen verloren, die zou de kerstman ook meenemen.

Ondertussen was Wendy die ochtend wakker geworden en had ze onder de kerstboom gekeken. Ze dacht dat het toch echt een droom was geweest. Maar was dat wel waar? Ze keek onder de kerstboom en zag natuurlijk een pakje voor haar, een voor Lotte, een voor Floor en een voor Floris. Maar wat zag ze daar toch schitteren? Ze pakte het op en zag dat het een kettinkje met een zilveren ster was. Toen dacht ze dat het toch geen droom was geweest. Ze stopte het kettinkje in haar zak. Die avond legde ze het kettinkje onder de boom naast haar pakje. Toen ze ging slapen fluisterde ze nog: 'Kerstman, vergeet hem niet!'

Die nacht ging de kerstman op weg met de arreslee en de rendieren. Hij ging langs alle huizen waar de elfjes spullen waren kwijtgeraakt. Toen hij bij het huis van Wendy kwam liep hij meteen naar de kerstboom. hij keek eerst naast de kerstboom: aan de takken, in de slingers, achter de ballen. Daar zag hij geen kettinkje. Daarna keek hij op de grond, daar vond hij het kettinkje naast de pakjes. Hij vloog verder de aardbol rond. Bij de schemering was hij weer thuis en deelde hij alles uit aan de elfjes. Toen vierden de elfjes samen met de kerstman Kerstmis. Ze hadden lekker eten en de rendieren kregen extra hooi. Het was erg gezellig in het kleine houten huisje op de Noordpool en ze vierden de hele dag feest.

Wendy werd wakker en dacht meteen aan het kettinkje. Ze keek naast haar pakje onder de boom en zag het  niet meer liggen. Toen dacht ze dat haar dromen toch echt werkelijkheid waren. Die middag mochten de kinderen de pakjes uitpakken. Wendy kreeg een ketting met een hartje waar haar naam in stond. Toen vond ze het wel heel bijzonder. Lotte kreeg ook zo'n ketting en Floor kreeg een dagboek met een slotje. En Floris? Wat hij gekregen heeft? Hij had een mooi boek met platen van dieren. Er stonden ook rendieren in. De rest van de dag hadden ze nog een heel gelukkig kerstfeest.

Even een berichtje

Vraag me niet of ik weer terug ben, want ik weet niet hoeveel ik ga schrijven de komende wkeen. De afgeloepn weken waren ook al onvoorspelbaar. Toch heb ik nu veel energie om te bloggen. Hoe dat komt?

Het lijkt allemaal weer even op rolletjes te lopen, eerst zocht ik naar een plek waar ik stage kon lopen. Het liefst in een communicatierichting. Ik stuurde mails naar verschillende bedrijven, maar kreeg veelal negatief bericht en soms geen antwoord. Er was toch één bedrijf dat terugmailde met een verzoek om langs te komen de volgende dag. Dit was het gemeentehuis van Grave, de communicatieafdeling. Ik ben dus op gesprek geweest en ze gaven me afgelopen donderdag bericht dat ik voor een aantal dagdelen bij ze terecht kan. Vanaf eind januari heb ik dus weer iets te doen. Ik heb nog een telefonische afspraak en een afspraak voor een gesprek in het gemeentehuis. Dan hoor ik om welke dagdelen het gaat.

Ik had nog een berichtje, maar hierover schrijf ik een ander blogje, dan kan ik er uitgebreid op ingaan.
Verder ben ik ook verantwoordelijk voor de site van onze goalballvereniging. Niet alleen gelukkig, maar toch, die jongen waarmee ik dat samen doe heeft een opleiding en nog meer vrijetijdsdingen dus ik overleg wel met hem, maar ik stuur de opdrachten naar de persoon die alles op de site zet. Ik krijg weer een mailtje terug dat het erop staat en de vraag om het te controleren, dus ik kijk nog even op de site, ben bijna altijd tevreden en mail hem om te zeggen dat het goed staat. Ik bedacht een idee en heb het ook meteen uitgewerkt en mensen gevraagd om stukjes te schrijven. Ik ben soms net een opdrachtgever, maar moet wel deadlines stellen, zonder deadlines krijg je nooit stukjes binnen. Hier is de link naar de website van de Goalgetters, dan kunnen jullie eens een kijkje nemen: http://www.juniorgoalball.nl/.

Dit was dan weer even een korte update.